Het voorwoord dat werd gecensureerd door de vertaler
Het boek "Misdiagnose bij hoogbegaafden" had in de amerikaanse editie een voorwoord:
•Dit boek beschrijft een tragedie: veel hoogbegaafde en creatieve kinderen en ook volwassenen krijgen een diagnose. Ze hebben volgens psychiaters een psychische, emotionele of gedragsstoornis en ten onrechte. Ze krijgen medicijnen en/of therapie, coaching en adviezen om te veranderen. Ze moeten veranderen om zich aan te passen: op school, thuis, in de buurt, op hun werk, of zich zo aanpassen dat ze meer tevreden zijn over zichzelf en hun situatie.
•Het is vooral tragisch dat ze ten onrechte en nodeloos labels krijgen en daarmee een zelfbeeld dat niet alleen volstrekt onnodig is maar ook schadelijk voor henzelf, hun familie en de samenleving.
•Andere kinderen en volwassenen, die net zo begaafd zijn hebben op een andere manier pech. Hun stoornissen zijn verborgen doordat ze intelligent zijn. Die slimheid compenseert hun problemen. Of mensen denken dat zij een beetje eigenaardig zijn door hun hoogbegaafdheid.
•Dan is er nog een derde groep zeer intelligente kinderen en volwassenen die lijden aan echte psychische stoornissen, maar die zelf niet door hebben, en ook hun hulpverleners niet, dat hun stoornissen in direct verband staan met hun hoogbegaafdheid of creativiteit.
•De zes schrijvers van dit boek, zijn allemaal werkzaam in de GGZ en hebben ervaring met hoogbegaafde kinderen en volwassenen. Ze kwamen onafhankelijk van elkaar tot deze alarmerende conclusie: hoogbegaafde kinderen en volwassenen lijden nodeloos door gebrek aan diagnose, een misdiagnose of een dubbel diagnose. Ze hebben allemaal 20 of meer jaar ervaring, en zagen in hun praktijk allemaal cliënten die door anderen verkeerd gediagnostiseerd waren, nota bene door ervaren, goed opgeleide en gerespecteerde mensen. Alleen zijn door hen soms bepaalde kenmerken van hoogbegaafdheid volstrekt verkeerd geïnterpreteerd.
•Soms zijn de kenmerken van hoogbegaafdheid en creativiteit verborgen door de stoornissen. En in sommige gevallen was de diagnose prima, maar werd de hoogbegaafdheid geen onderdeel van de therapie. Allemaal omdat de kennis over hoogbegaafdheid niet beschikbaar was bij de betrokken psychiaters, kinderartsen, psychologen en pedagogen.
Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en ontvang gratis checklist
Ontvang mijn nieuwsbrief en gratis checklist 'Hoogbegaafd of stoornis?'
Als je hiervoor aanmeld stuur ik je regelmatig gratis tips en artikelen toe betreffende:
1) Dubbel- en Misdiagnosis bij hoogbegaafdheid
2) Ervaringen van HB met de GGZ
3) Bias (vooroordelen en denkfouten) in de psychiatrie.